برای نخستین‌بار کوسه‌ای بسیار نادر به رنگ نارنجی در آب‌های کاستاریکا مشاهده شد
برای نخستین بار در آب‌های کارائیب، پژوهشگران کوسه پرستار نارنجی‌رنگی را مشاهده کردند که دارای ویژگی نادر ژنتیکی زردگرایی بود.
برای نخستین بار در آب‌های کارائیب، پژوهشگران کوسه پرستار نارنجی‌رنگی را مشاهده کردند که دارای ویژگی نادر ژنتیکی زردگرایی بود.
به گزارش زومیت، دریا دنیایی پر از موجودات عجیب و شگفت‌انگیز است؛ از خرچنگ‌های رنگارنگ گرفته تا کرم‌های درخشان و گونه‌های نادر دیگری که هر کدام ظاهر و رفتاری منحصربه‌فرد دارند. در میان کوسه‌ها، معمولاً این جانوران با دندان‌های تیز و سرعت بالایشان شناخته می‌شوند و این ویژگی‌ها باعث می‌شود بیشتر جلب توجه کنند.
اما گونه‌ای کوسه مسیر متفاوتی را پیش گرفته است: برای نخستین بار، پژوهشگران یک کوسه پرستار با پوست نارنجی روشن را در آب‌های کارائیب مشاهده کردند. این رنگ عجیب نه تنها ظاهری دیدنی و نادر به این کوسه می‌بخشد، بلکه نشان‌دهنده پدیده ژنتیکی نادری است که تاکنون در این گونه یا حتی در کل منطقه کارائیب ثبت نشده بود.
کوسه پرستار نارنجی (Ginglymostoma cirratum) در جریان سفر ماهی‌گیری تفریحی در نزدیکی پارک ملی تورتوگرو در آب‌های کاستاریکا دیده شد و عکس‌هایش در صفحه فیس‌بوک منتشر شد.
عواملی مانند درون‌زایی، استرس محیطی، دمای بالا و عدم تعادل هورمونی ممکن است بر رنگدانه‌ها تأثیر بگذارند
طبق مقاله‌ای که کشف اخیر را توصیف کرده، کوسه شگفت‌انگیز که در عمق ۳۷ متری مشاهده و بعداً رها شد، حدود ۲ متر طول داشت و پوستش به رنگ زرد-نارنجی بود. این وضعیت نشان‌دهنده زردگرایی یا زانتیسم است و نخستین مورد مستندشده از این پدیده در این گونه و همچنین در دریای کارائیب محسوب می‌شود.
کوسه نارنجی همچنین دارای چشم‌های سفید بدون عنبیه قابل مشاهده بود، در حالی که معمولاً کوسه‌ها چشمانی سیاه دارند. پژوهشگران بر این باورند که این مورد، نمونه‌ای نادر از آلبینو-زانتیسم است. تاکنون هیچ مورد مستندی از زانتیسم کامل یا جزئی در ماهیان غضروفی در سواحل کارائیب یا اقیانوس آرام کاستاریکا ثبت نشده بود.
زردگرایی به عنوان اختلال ژنتیکی رنگدانه‌ای شناخته می‌شود که باعث افزایش تن‌های زرد-نارنجی در پوست، مو یا فلس حیوانات می‌شود. این پدیده مشابه ملانیسم (سیاه‌گرایی) یا لیوسیسم (سفیدگرایی) است و در گونه‌های متنوعی دیده شده است. با‌این‌حال، تصور می‌شود چنین وضعیتی ممکن است نرخ بقا را کاهش دهد، زیرا حیوان را برای شکارچیان آشکارتر می‌کند.
کوسه پرستار، شکارچی سطح متوسط است و از ماهی‌های کوچک، نرم‌تنان و سخت‌پوستان تغذیه می‌کند. پژوهشگران خاطرنشان کرده‌اند که اندازه این کوسه نارنجی نشان می‌دهد به بلوغ رسیده و به نظر می‌رسد این رنگ‌بندی غیرعادی تأثیری بر بقایش نداشته است.
گرچه زردگرایی دارای پایه ژنتیکی است، نویسندگان مقاله اذعان دارند که عوامل محیطی یا دیگر عوامل زیستی نیز می‌توانند بر رنگ نارنجی اثر بگذارند. آن‌ها توضیح می‌دهند که عواملی مانند درون‌زایی، استرس محیطی، دمای بالا و عدم تعادل هورمونی نیز ممکن است بر رنگدانه‌ها تأثیر بگذارند. آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که انجام پژوهش‌های بیشتر در زمینه تنوع ژنتیکی طبیعی کوسه‌های پرستار و شرایط محیطی کارائیب شمالی می‌تواند به روشن‌شدن این سوالات کمک کند.
علاوه بر کوسه‌های نارنجی، در دنیای حیوانات نمونه‌های جالب دیگری از رنگ‌های غیرمعمول دیده می‌شود. بازرس کلوزو، تنها سفره‌ماهی صورتی شناخته‌شده در جهان، اسنوفلیک و آلبا، تنها گوریل و اورانگوتانی که آلبینیسم کامل دارند و حتی پنگوئن‌هایی که گاهی با رنگ‌آمیزی متفاوت ظاهر می‌شوند، نمونه‌هایی از این شگفتی‌ها هستند.
پژوهش در مجله‌ی Marine Biodiversity منتشر شده است.
