با آب‌شدن یخ های قطبی چه اتفاقی برای زمین خواهد افتاد؟
مواد شیمیایی سمی بسیاری در صفحات یخی و در برخی یخچال‌های طبیعی کوهستانی - برای مثال در هیمالیا - وجود دارد.
صحبت از یخ‌های قطبی که می‌شود، در مورد لایه‌های عظیم یخ و برف صحبت می‌کنیم که قطب جنوب، گرینلند و بخش‌هایی از کانادا و روسیه را پوشانده‌است.
به گزارش تابناک، «متیو مورلیگم»، استاد علوم‌یخ‌شناسی و دانشیار علوم سیستم زمین از دانشگاه فلوریدا می‌گوید: ذوب شدن یخ های قطب جنوب و جدا شدن از قطعات یخی در فرآیندی به نام «انفصال و جدایی» امزی طبیعی است، اما در سال‌های اخیر، سرعتی که این ذوب و جدایی در آن اتفاق می‌افتد از تشکیل یخ پیشی گرفته‌است.
اول از همه، نباید نگران باشیم، زیرا بیش از یک دهه طول می‌کشد تا یخ‌های قطب‌ها کاملاً آب شوند. اما اگر سرعت ذوب شدن را با کارهایمان، افزایش بدهیم آنوقت چه اتفاقی خواهد افتاد؟
افزایش سطح دریا به دلیل ذوب شدن یخ های قطبی
بر اساس برآورد دانشمندان، اگر یخ‌های گرینلند آب بشود، سطح آب دریاهای جهان ۷.۴ متر افزایش خواهد یافت و قطب جنوب نیز ۵۸ متر دیگر و در مجموع ۶۵.۴ متر افزایش سطح خواهیم داشت. این افزایش به دلیل گرانش به طور یکسان در سراسر جهان توزیع نخواهد شد. سطح دریاها در اطراف گرینلند و قطب جنوب کاهش می‌یابد، اما در جاهای دیگر افزایش می‌یابد.
اغلب کشورها ناپدید می‌شوند!
حدود ۴۰ درصد از جمعیت جهان تحت تأثیر ذوب یخ قرار خواهند گرفت و اغلب کشورها و همچنین بیشتر جزایر اقیانوس آرام ناپدید خواهند شد.
آلودگی آب‌های زیرزمینی
اتفاق مهمی که خواهد افتاد آلودگی آب‌های زیرزمینی است. افزایش سطح دریا منجر به نفوذ آب نمک به ذخایر آب زیرزمینی در مناطق داخلی خواهد شد. این موضوع روی کشاورزی و آبیاری محصولات در آینده تأثیر می‌گذارد و در نتیجه باعث کاهش محصول می‌شود.
اتفاق دیگری که احتمالاً رخ می‌دهد تأثیر گردش گرماشور یا به اصطلاح نوار نقاله اقیانوسی است که فرآیند انتقال گرما از خط استوا به عرض‌های جغرافیایی بالاتر است. جهان ممکن است به دلیل افزایش آب شیرین در قطب شمال، شاهد کاهش سرعت این گردش باشد. بنابراین، اگر واقعاً این اتفاق بیفتد، دیگر گلف‌استریم وجود نخواهد داشت. اروپا مانند مونترال سرد خواهد بود، دما در اروپا کاهش خواهد یافت و به نوعی عصر یخبندان کوچک به وجود خواهد آمد.
مواد شیمیایی سمی از یخ‌های قطبی نفوذ می‌کند
مواد شیمیایی سمی بسیاری در صفحات یخی و در برخی یخچال‌های طبیعی کوهستانی – برای مثال در هیمالیا – وجود دارد.
از جمله این مواد موجود در یخ‌های قطبی، دی.دی.تی DDT است که در طول جنگ سرد به صفحات یخی رسید، به طوریکه یک پایگاه نظامی در شمال گرینلند، معروف به «کمپ قرن»، این ماده را به وفور به همراه سایر مواد رادیواکتیو و شیمیایی در منطقه ریخت. آنها پایگاه را ترک کردند – اما مواد هنوز امروز زیر یخ است. با ذوب شدن یخ، خطر نشت این مواد به داخل آب زیاد است.
یک روز بیش از ۲۴ ساعت خواهد شد!
اثر جالب دیگر این است که اگر یخ‌های قطب‌ها کاملاً ذوب شوند، بر چرخش زمین تأثیر می‌گذارد. در واقع ممکن است طول روز تغییر پیدا کند. صفحات یخی، نزدیک به محور چرخش زمین هستند، به این معنی که در اطراف قطب‌ها قرار دارند.
با ذوب یخ‌ها، این آب به دور زمین، خیلی دور از محور چرخش خواهد رفت. بنابراین زمین با سرعت کمتری خواهد چرخیذ. اندازه‌گیری آن سخت است، اما ممکن است طول روز ۱۰ تا ۲۰ ثانیه بیشتر بشود.
