هنوز شمار بسیار کمی از افراد برای سرطان ریه غربالگری می‌شوند و درصد غربالگری در سرطان ریه نسبت به سایر سرطان‌های شایع بسیار پایین‌تر است.
برای همین در حالی که در آمریکا در سال ۲۰۲۱ میزان غربالگری برای سرطان روده بزرگ ۷۲ درصد و برای سرطان پستان ۷۶ درصد بوده است.، کمتر از ۶ درصد افراد واجد شرایط برای غربالگری سرطان ریه کمتر از ۶ درصد است.
سرطان ریه علت اصلی مرگ‌های مربوط سرطان در جهان است، اما شناسایی زودرس این سرطان می‌تواند به طور قابل‌توجهی پیامدها بالینی سرطان ریه را بهبود بخشد.
میزان بقای سرطان ریه در مراحل اولیه حدود هفت برابر بیشتر از سرطان ریه‌ای است که در بدن منتشر شده است.
اغلب بیماران در مراحل اولیه سرطان ریه هیچ علامتی ندارند و بیماری تا زمانی که مراحل پیشرفته‌تر برسد که درمان آن سخت‌تر است تشخیص داده نمی‌شود و این وضعیت نیاز به غربالگری مؤثر سرطان ریه را نشان می‌دهد.
کارگروه پیشگیری آمریکا غربالگری سرطان ریه را برای افراد ۵۰ تا ۸۰ ساله که در حال حاضر سیگار می‌کشند یا قبلاً در طول ۱۵ سال گذشته سیگار می‌کشیده و بعد ترک کرده‌اند یا دست‌کم ۲۰ سال سیگار کشیده‌اند، توصیه می‌کند.
«پاکت- سال» واحدی است که برای تخمین قرار گرفتن افراد در معرض سیگار در طول عمر مورداستفاده قرار می‌گیرد و از ضرب کردن شمار کلی سال‌هایی که شخص سیگار کشیده است در میانگین پاکت‌های سیگار کشیده شده در هر روز به دست می‌آید. برای مثال، اگر شخصی برای ۵۰ سال نیم پاکت سیگار کشیده باشد، میزان سیگار کشیدنش ۲۰ پاکت در سال می‌شود.
سی‌تی‌اسکن با دوز پایین برای غربالگری سرطان ریه
یکی از موانع اصلی غربالگری سرطان ریه میزان پایین آگاهی و شناخت عمومی در این باره است. بسیاری از افراد از این موضوع که واجد شرایط غربالگری سرطان ریه هستند، آگاه نیستند یا درباره آنچه انتظار می‌رود در روند غربالگری رخ دهد، سوءبرداشت دارند.
غربالگری سرطان ریه شامل سی‌تی‌اسکن با دوز کم سالانه است. سی‌تی‌اسکن یک روش تصویربرداری تشخیصی است که از پرتوهای ایکس برای ایجاد تصاویری مشروح به شکل سطح مقطع از درون بدن استفاده می‌کند.
غربالگری هر ۲۵۰ بیمار به پیشگیری از یک مورد مرگ ناشی از سرطان ریه می‌انجامد. در مقایسه ۶۴۵ نفر باید با ماموگرافی غربالگری شوند تا بتوان از یک مرگ ناشی از سرطان پستان جلوگیری کرد.
برخی از افراد به علت قرارگیری در معرض پرتوتابی درباره انجام سی‌تی‌اسکن احتیاط به خرج می‌دهند. اما میزان پرتوتابی ناشی از سی‌تی‌اسکن با دوز کم حدود ۱.۴ میلیون میلی سیورت است (میلی سیورت واحد علمی اندازه‌گیری پرتوتابی یونیزه کننده است).
میزان پرتوتابی پس‌زمینه‌ای که هر شخص ممکن است به طور میانگین در طول یک سال زندگی بر روی کره زمین دریافت کند، ۳ تا ۵ میلی سیورت است.
همه فرآیند تصویربرداری از ریه در غربالگری سرطان ریه فقط چند دقیقه وقت می‌گیرد و نیاز به سوزن، دارو یا تزریق وریدی ندارد. بیمار در طول این اسکن روی یک میز چرخان دراز می‌کشد و دست‌هایش را در بالای سرش می‌گذارد. تکنسین ممکن است از بیمار بخواهد برای۵ تا ۱۰ ثانیه در حالیکه از میان دستگاه اسکن‌کننده می‌گذرد، نفسش را حبس کند.
متخصص رادیولوژی نتایج آزمایش را در گزارشی برای پزشک خلاصه می‌کند. اگر نتایج از لحاظ یافته‌ها در ریه منفی باشند، بیمار پس از یک سال برای اسکن دیگری بازمی‌گردد. اگر نتایج مثبت باشند، معمولاً به این معنا است که متخصص رادیولوژی یک گره ریوی یا نقطه‌ای مشکوک درون ریه دیده است. همه گره‌های ریوی سرطانی نیستند و بیماران ممکن است نیاز به تصویربرداری‌های اضافی یا نمونه‌برداری داشته باشند تا برای ثابت کردن یافته‌ها داشته باشند.
