اگر این ۸ ویژگی رفتاری را دارید بهتر است «مجرد» بمانید

برخی افراد در روابط خوب عمل می‌کنند، در حالی که برخی دیگر شاید اگر مجرد بمانند به نفع خودشان و دیگران باشد. ضمن اینکه مجرد بودن به اندازه متأهل بودن و در رابطه بودن طبیعی است.

به گزارش راهنماتو، مجرد بودن به هیچ‌عنوان وضعیت بدی نیست. در واقع می‌تواند بهترین انتخاب برای بعضی از شخصیت‌ها باشد و ضمناً روان‌شناسی نیز این موضوع را تأیید کرده که همه قرار نیست ازدواج کنند.  در حالی که جامعه اغلب اصرار دارد که همه باید تشکیل خانواده بدهند، روانشناسی نشان می‌دهد که برخی افراد وقتی تنها هستند، خوشحال‌تر، سالم‌تر و راضی‌تر هستند.

همه چیز به ویژگی‌های شخصیتی افراد بستگی دارد. برخی ویژگی‌ها روابط را راحت‌تر می‌کنند، در حالی که برخی دیگر آن‌ها را به یک چالش تبدیل می‌کنند. بهتر است بپذیریم که در مورد بعضی آدم‌ها استقلال زندگی تک‌نفره دلچسب‌تر از زندگی متأهلی است.  در این مطلب از راهنماتو به شما گفته‌ایم که اگر این 8 ویژگی را دارید شاید بهتر است در ازدواج کردن عجله نکنید:

1. اگر استقلال برایتان بیش‌تر از هر وضعیت دیگری ارزش محسوب می‌شود

برخی افراد از همراهی لذت می‌برند، اما دیگران زمانی در بهترین حالات روحی و احساسی خودشان هستند که مجرد باشند. اگر از آن دست آدم‌هایی هستید که به استقلال زیاد خودتان اهمیت می‌دهید و نظرتان این است که حتی در یک رابطه دو-نفره باید حریم‌های سفت و سخت و نامنعطفی داشته باشید، بهتر است پیش از ورود به وضعیت تأهل قدری فکر کنید.

روانشناسی نشان می‌دهد که افرادی که از نظر میزان تمایل به استقلال امتیاز بالایی می‌گیرند، ممکن است در برابر مصالحه‌ها و تعهدات روابط مشکل داشته باشند.  معنایش این نیست که آن‌ها به دیگران اهمیت نمی‌دهند؛ بلکه به این معنی است که وقتی می‌توانند رشد کنند که بدانند کنترل زمان، تصمیمات و سبک زندگی‌شان کاملاً در حیطه اختیار خودشان است. این افراد انتخاب نکرده‌اند که تنها و مجرد باشند، اما شیوه و سبک زندگی‌شان بر مبنای ارزش‌ها و شرایطی است که لاجرم باعث می‌شود بدون نیاز به در نظر گرفتن مداوم دیگران، بتوانند زندگی خوب و راحتی داشته باشند. بنابراین اگر وارد رابطه‌ای شوند که احساس کنند، استقلال‌شان خدشه‌دار شده، باید به افرادی توضیح بدهند یا قدری از آزادی پیش از رابطه‌شان کم کنند، ممکن است ازدواج را به کام خودشان و طرف مقابل تلخ کنند.

2. افرادی که از مصالحه و سازش ناامید می‌شوند

روابط نیازمند بده‌بستان‌های مداوم هستند اما از نظر برخی از افراد، این رفت‌وبرگشت‌های مداوم می‌تواند خسته‌کننده باشد. در روابط، هر تصمیمی – اعم از اینکه کجا غذا بخوریم، چه فیلمی تماشا کنیم و چطور مبلمان خانه‌مان را بچینیم – تبدیل به مذاکره می‌شود. این مذاکرات می‌تواند برای بعضی آدم‌ها سخت باشد زیرا شاید نتوانند ترجیحات خودشان را با ترجیحات دیگران تنظیم کنند زیرا این رفتار خسته‌شان می‌کند.

روان‌شناسان می‌گویند افرادی که در مصالحه و سازش به سختی میفتند، رابطه برایشان به جای آنکه اقناع‌کننده باشد، کلافه‌کننده می‌شود. اگر ترجیح می‌دهید که همه تصمیمات خودتان را بدون نیاز به نظر دیگری بگیرید، زندگی مجردی برای شما بهتر از زندگی متأهلی است.

3. در تنهایی مولدتر هستند

بعضی آدم‌ها در رابطه رشد می‌کنند اما بعضی دیگر بهترین نسخه از خودشان را در تجرد و تنهایی می‌توانند بروز بدهند. مطالعات به این نتیجه رسیده‌اند که عزلت می‌تواند خلاقت، تمرکز و مولد بودن را تقویت کند. بعضی آدم‌ها زمانی می‌توانند بهترین نسخه از خودشان را بروز بدهند که حواس‌پرتی و مطالبات روانی و احساسی مرتبط با رابطه را نداشته باشند. بعضی افراد در وضعیت تجرد می‌توانند اهداف واضح‌تری برای خودشان ترسیم کنند و خودشان را کمال و تمام وقف رسیدن به رویاهایشان می‌کنند.

از نظر این آدم‌ها، تجرد به معنای دوری گزیدن از عشق نیست بلکه به این معنی است که دوست دارند نهایت استفاده را از زمان و انرژی‌شان ببرند. آن‌ها احساس تنهایی نمی‌کنند زیرا به واسطه توانایی‌شان در تمرکز تمام و عیار روی رشد شخصی و اهداف‌شان احساس توانمندی می‌کنند.

4. آن‌ها طرفدار عدم-وابستگی هستند زیرا وابستگی را رنج می‌دانند

بر طبق یکی از آموزه‌های آیین بودایی، وابستگی ریشه رنج‌های ماست. بر این اساس وقتی سفت و سخت به آدم‌ها، انتظارات یا نتایج می‌چسبیم، خودمان را در معرض ناامیدی و درد قرار می‌دهیم. بعضی آدم‌ها به صورت طبیعی با این عقاید ارتباط برقرار می‌کنند. آن‌ها زمانی احساس آرامش می‌کنند که به واسطه اوج و فرودهای مرتبط با رابطه احساس کسالت و خستگی نکنند. آن‌ها ترجیح می‌دهند به جای آنکه مدام در فکر پیشبرد یک رابطه باشند، روی رشد فردی، خودآگاهی و زندگی در لحظه حال تمرکز کنند. برای بعضی‌ها عشق و تعهد بخشی ضروری از زندگی است. اما از نظر دیگران، آرامش حقیقی وقتی به وجود می‌آید که حس رهایی داشته باشند و بتوانند در مسیر خودشان حرکت کنند.

5. کسانی که در رابطه احساس خفگی می‌کنند

عشق بناست که به ما احساس خوبی بدهد اما از نظر بعضی‌ها، روابط می‌توانند حس در قفس بودن را ایجاد کنند. شاید اول همه چیز خوب به نظر برسد اما اینکه باید مدام همه چیز را با یک فرد دیگر هماهنگ کنند، باید برنامه‌های مشترک داشته باشند و انتظارات دیگری را برطرف کنند، احساس خستگی و سنگینی می‌کنند. آنچه در ابتدا به شکل یک پیوند عاشقانه خودش را نشان داده بود، کم‌کم تبدیل به احساس محدودیت می‌شود.

منظور این نیست که این افراد به نظر دیگران اهمیت نمی‌دهند، بلکه منظور این است که این افراد نیاز به فضا، آزادی و حرکت بدون در نظر گرفتن مداوم یک نفر دیگر، دارند. وقتی این فضای تنفس از بین می‌برد، آن‌ها حس می‌کنند که در حال خفگی هستند. بعضی آدم‌ها طوری برنامه‌ریزی شده‌اند که در رابطه رشد کنند اما بعضی دیگر، اگر تحت کنترل باشند، نمی‌توانند از زندگی لذت ببرند.

۶. عمیقاً می‌توانند عشق‌ بورزند اما نه به شکلی که دیگران از آن‌ها انتظار دارند

وقتی می‌گوییم که بعضی‌ها بهتر است مجرد بمانند، معنایش این نیست که نمی‌توانند عاشق بشوند. در حقیقت، بعضی از مستقل‌ترین آدم‌ها، بیش‌تر از وابسته‌ترین‌ها می‌توانند عشق‌ورزی کنند. اما این عشق را صرفاً روی یک آدم متمرکز نمی‌کنند. آن‌ها به دوستان، آرزوها، خلاقیت، اعضای خانواده، شغل و حس پیوند با جهان، عشق می‌ورزند. از نظر آن‌ها عشق به معنای مالکیت یا انحصار نیست بلکه درباره حضور، تحسین و آزادی است.

7. آن‌ها بیرون از عشق‌های رمانتیک، رضایت را احساس می‌کنند

برای بعضی آدم‌ها، روابط منابع بزرگی از شاید و معنی هستند. اما از نظر دیگران، رضایت و اقناع، از مکان‌های متفاوتی از جمله رشد فردی، بلندپروازی‌های شغلی، علایق خلاقانه و دوستی‌های عمیق حاصل می‌شود. آن‌ها احساس نمی‌کنند که خلاء هایی ‌دارند که نیاز است یک شریک عشقی آن‌ها را پر کند تا احساس کنند که تکمیل شده‌اند. وقتی شخصی همین حالا حس می‌کند که بسیار هدفمند است و بدون رابطه نیز از زندگی راضی است، نباید مجبورش کرد که وارد رابطه شود زیرا در اینصورت ممکن است از آنچه واقعاً برایش اهمیت دارد، منحرف شود.

8. واقعاً از خلوت‌شان لذت می‌برند

بعضی آدم‌ها تجرد را یک مرحله موقتی می‌دانند که بعضی وقت‌ها نیاز است آن‌ را درست و تعمیر کرد یا حتی از آن گریخت. اما بعضی دیگر، آن را اصلاً مشکلی که باید حل شود، نمی‌بینند. از نظر آن‌ها وضعیت‌شان کاملاً طبیعی است. آن‌ها احساس تنهایی نمی‌کنند. آن‌ها احساس نمی‌کنند که چیزی از دست داده‌اند. بلکه هر روز که از خواب بیدار می‌شوند از زندگی‌شان رضایت دارند.

شادی به معنای دنباله‌روی کردن از انتظارات جامعه نیست. بلکه یعنی خودتان را خوب بشناسید و زندگی‌ای را انتخاب کنید که حقیقتاً باعث احساس آزادی، رضایت و آرامش‌تان می‌شود.