آخرین تلاش‌های PKK/YPG در سوریه: آیا فرانسه به حامی جدید تروریسم تبدیل می‌شود؟
فرانسه از یک سو ادعای حمایت از حقوق بشر و مبارزه با تروریسم را دارد و از سوی دیگر، از بازگرداندن شهروندان فرانسوی عضو داعش که در اردوگاه‌های سوریه بازداشت هستند، خودداری می‌کند.
عصرترکیه – به دنبال اعلام موضع اخیر سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه مبنی بر اینکه دولت مطبوعش به مسئولیتهای خود در قبال سوریه آگاه است و واکنش هاکان فیدان، وزیر امور خارجه ترکیه به این سخنان، خبرگزاری آناتولی تحلیلی به قلم احمد آردا شنسوی، عضور بنیاد تحقیقات ترکیه، منتشر کرده است.
ارسوی نوشته: سیاست فرانسه در سوریه، که به عنوان یکی از آخرین پایگاه‌های جاه‌طلبی‌های استعماری این کشور شناخته می‌شود، در طول جنگ داخلی سوریه با رسوایی‌ها، تناقضات و حمایت از گروه‌های تروریستی مانند PKK/YPG، تصویری آلوده و پرابهام از خود بر جای گذاشته است.
اظهارات اخیر الهام احمد، مسئول روابط خارجی PKK/YPG، در مصاحبه با یک کانال فرانسوی، بار دیگر موضوع نقش فرانسه در حمایت از این گروه تروریستی را به بحث روز تبدیل کرد. احمد در این مصاحبه گفت که استقرار نیروهای فرانسوی در مرز ترکیه و سوریه می‌تواند به برقراری صلح کمک کند. این ادعا با واکنش مثبت سخنگوی وزارت خارجه فرانسه، کریستوف لموان، مواجه شد که گفت: “ما از مسئولیتهای خود آگاه هستیم”.
اما وزیر امور خارجه ترکیه، هاکان فیدان، در واکنش به این اظهارات تأکید کرد: اگر کشورهای کوچک اروپایی می‌توانند بدون حمایت نظامی آمریکا در منطقه عملیات کنند یا نیرو مستقر کنند، بیایند و نشان دهند! این سخنان، به صراحت توانایی فرانسه در حمایت از PKK/YPG در غیاب حضور آمریکا را زیر سؤال برد.
فرانسه پس از جنگ جهانی اول، در چارچوب قرارداد سایکس-پیکو، کنترل سوریه و لبنان را به عنوان مناطق تحت قیمومت به دست آورد. در دوران قیمومیت، فرانسه با تقویت اختلافات قومی و مذهبی، به ویژه حمایت از اقلیت علوی در برابر اکثریت سنی، زمینه‌ساز شکاف‌های عمیق اجتماعی شد که تا امروز ادامه دارد. این سیاست‌ها باعث شد که اقلیت علوی در سوریه، از جمله خاندان اسد، قدرت را در دست بگیرند. در دوران جنگ داخلی، فرانسه در ظاهر علیه رژیم اسد موضع گرفت، اما در عمل هیچ اقدام جدی برای سرنگونی او انجام نداد.
یکی از نمونه‌های بارز این رویکرد، اجازه اقامت به رفعت اسد، برادر حافظ اسد و متهم به جنایات گسترده، در فرانسه بود. رفعت اسد تا سال ۲۰۲۱ در فرانسه زندگی کرد و در حالی که به جرم فساد مالی محاکمه می‌شد، اجازه یافت به سوریه بازگردد.
در دوران جنگ داخلی سوریه، فرانسه تحت لوای مبارزه با داعش، روابط نزدیکی با PKK/YPG برقرار کرد. این همکاری شامل اعزام نیروهای ویژه فرانسوی به سوریه و کمک‌های گسترده نظامی بود. اظهارات اخیر الهام احمد، که خواستار استقرار بیشتر نیروهای فرانسوی در سوریه شد، نشان‌دهنده عمق روابط بین این گروه و فرانسه است.
یکی از رسوایی‌های بزرگ این همکاری، ماجرای شرکت لافارژ بود. این شرکت فرانسوی حتی در دوران کنترل داعش بر مناطق سوریه، به فعالیت خود ادامه داد و به داعش پول پرداخت کرد. بعداً مشخص شد که این اقدامات با اطلاع و هماهنگی دستگاه اطلاعاتی فرانسه صورت گرفته است.
پس از اینکه کنترل مناطق از داعش به PKK/YPG منتقل شد، فعالیت‌های لافارژ همچنان ادامه یافت. این کارخانه حتی به ساخت تونل‌ها و پایگاه‌های نظامی برای PKK/YPG کمک کرد و نیروهای آمریکایی نیز از این تأسیسات استفاده کردند.
فرانسه از یک سو ادعای حمایت از حقوق بشر و مبارزه با تروریسم را دارد و از سوی دیگر، از بازگرداندن شهروندان فرانسوی عضو داعش که در اردوگاه‌های سوریه بازداشت هستند، خودداری می‌کند.این اردوگاه‌ها که تحت کنترل PKK/YPG قرار دارند، به ابزاری برای فشار بر کشورهای غربی تبدیل شده‌اند. این گروه تهدید می‌کند که در صورت عدم حمایت، زندانیان داعش را آزاد خواهد کرد.
اظهارات اخیر الهام احمد و تلاش PKK/YPG برای جلب حمایت فرانسه، نشان‌دهنده نگرانی این گروه از کاهش حمایت آمریکا و تلاش برای یافتن حامیان جدید است. با این حال، به گفته هاکان فیدان، فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی توانایی نظامی لازم برای حفظ PKK/YPG در برابر ترکیه را ندارند. سیاست فرانسه در سوریه، که مبتنی بر جاه‌طلبی‌های استعماری و حمایت از گروه‌های تروریستی است، نه تنها موجب بی‌ثباتی در منطقه شده، بلکه به وجهه بین‌المللی این کشور نیز آسیب زده است.
