بازیابی فسیل ۲۵۰ میلیون ساله با فناوری مدرن

سنگواره یا فسیل، Fossile به معنای «به‌دست‌آمده از حفاری» به بازمانده‌های جانوران و گیاهان یا بازمانده‌ها و آثار دیگر مثلاً ردپا گفته می‌شود.

به گزارش همشهری آنلاین، جزئیات یک پسرعموی باستانی پستانداران امروزی برای اولین بار فاش می شود. اسکن یک فسیل باستانی با فناوری پیشرفته که حدود ۲۵۲ تا ۲۵۴ میلیون سال پیش در ماسه سنگ ثبت شده است، نگاه ارزشمندی را در مورد آناتومی و تکامل این حیوان به متخصصان ارائه می دهد.

این مطالعه که در مجله جانورشناسی انجمن Linnean منتشر شده با همکاری موزه علوم طبیعی کارولینای شمالی، دانشگاه بیرمنگام و موزه هانتریان انجام شد.

دوران قبل از دایناسورها

این حیوان متعلق به گونه ای به نام Gordonia traquairi بوده و در دوران قبل از دایناسورها زندگی می کرده است؛ زمانی که زمین از یک توده خشکی منفرد تشکیل شده بود.

در واقع از یک گروه منقرض شده از گونه های شناخته شده به نام دی سینودونت است که با بدن چمباتمه، منقار و عاج مشخص می شود.

واقعه مرگ بزرگ

این موجودات نسبتاً زود، قبل از بدترین رویداد انقراض دسته جمعی در تاریخ؛ یعنی مرگ بزرگ که حدود ۲۵۲ میلیون سال پیش رخ داد و بسیاری از حیات روی زمین را از بین برد، زندگی می کردند.

این نمونه که به عنوان Elgin Marvel شناخته می‌شود در میان مجموعه‌ای از فسیل‌های جمع‌آوری‌شده در نزدیکی Elgin در شمال شرقی اسکاتلند، بهترین آثار حفظ‌شده است. اینها در مجموع خزندگان الگین نامیده می‌شوند؛ حتی اگر بعضی از آنها مانند گوردونیا، بیشتر با پستانداران مرتبط باشند.

تیمی از متخصصان به سرپرستی دانشگاه ادینبورگ با وضوح‌بالا، تصویربرداری سه‌بعدی و اسکن‌های میکروسیتی انجام دادند و قبل از تجزیه استخوان‌هایش حفره‌ای که توسط حیوان در یک سنگ ماسه‌سنگ تشکیل شده بود، نشان داده شد. در واقع اسکن آن‌ها نمایش سه‌بعدی از آناتومی جمجمه از جمله جزئیات مغز را شامل می شود.
هرچند تصورش سخت است، حدود ۲۵۰ میلیون سال پیش اسکاتلند یک بیابان پوشیده از تپه‌های شنی بود و پسرعموهای بدوی پستاندارانی مانند گوردونیا بر این جهان تسلط داشتند. با مطالعه آنها می‌توانیم با بعضی مراحل اولیه آشنا شویم.

این نتایج می‌توانند به رفتار احتمالی حیوان و زیست‌شناسی زیربنایی آنها کمک کنند و سرنخ‌هایی را در مورد این‌گونه و گونه‌های دیگر ارائه دهند.

شکارچی انعطاف‌پذیر

این حیوان ویژگی‌های مشترک زیادی با فسیل‌های مشابه یافت شده در چین دارد که نشان می‌دهد چگونه پلسیوسور در طول زمان مهره‌های بیشتری به گردنشان اضافه و تبدیل به یک شکارچی انعطاف‌پذیر و مهیب شده‌اند. این فسیل‌های معروف حدود بیش از یک قرن پیش پیدا شده‌اند.

در حال حاضر فناوری‌های جدید به ما اجازه می‌دهند تا در نهایت جزئیات آن‌ها را آشکار کنیم و نتایج ارزشمندی از آناتومی جمجمه و مغز و همچنین تبارشناسی آنها به دست آوریم.