توصیه های بهداشتی شنا و استخر رفتن

استخر‌ها معمولاً به خوبی نگهداری می‌شوند و با محلول‌های حاوی کلر یا برم ضدعفونی می‌شوند تا میکروب‌ها را در آب آن‌ها از بین ببرند، اما اگر شناگران و مسئولان نگهداری استخر اصول بهداشتی را رعایت نکنند، ممکن است خطراتی برای سلامت افراد ایجاد شوند.

به گزارش همشهری آنلاین، بیماری‌های عفونی ناشی از ویروس‌های، باکتری‌ها و انگل‌ها از شایع‌ترین بیماری‌های هستند که ممکن است هنگام شنا کردن در استخر دچار آن‌ها شوید. زخم‌های و بریدگی‌های پوستی هم ممکن است مسیر ورود این میکروب‌ها باشند.

این میکروب‌ها ممکن است در آب استخر وجود داشته باشند و از طریق دهان، بینی، گوش‌ها یا چشم‌ها وارد بدن شما شوند.

عادات بهداشتی نادرست مانند شنا کردن هنگام دچار بودن به اسهال عفونی یا دوش نگرفتن قبل از ورود به استخر می‌تواند باعث گسترش میکروب‌هایی مانند کریپتوسپوریدیوم (یک انگل تک‌سلولی ایجادکننده اسهال)،‌ای کولای (یک باکتری عامل ایجاد اسهال)، ژیاردیا (یک انگل تک‌سلولی ایجادکننده اسهال بیماری روده‌ای)، باکتری سودوموناس (بثورات پوستی شناگران)، ویروس نورفولک (ایجادکننده دل‌پیچه) و ویروس هپاتیت آ (عامل التهاب کبدی) می‌شوند.

شناگران باید پیش از ورود به استخر دوش بگیرند تا عوامل آلاینده را از پوستشان رفع کنند. شناگرانی که در طول ۱۴ روز گذشته دچار اسهال بوده‌اند یا دارای زخم‌های باز هستند، از ورود به استخر منع می‌شوند.

یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عفونی به دنبال شنا کردن در استخر بیماری کریپتوسپوریدیوزیس است که ناشی از یک انگل درون‌سلولی بنام کریپتوسپوریدیا است که از طریق مدفوع افراد آلوده به محیط وارد می‌شود. این انگل یا از طریق ذرات مدفوعی یا از طریق شناگرانی که آن را روی پوست خود دارند، وارد آب استخر می‌شود.

توجه داشته باشید که گرچه کلرزنی به آب در از بین بردن زیان‌بارترین میکروب‌های آب استخر مؤثر است، همه این میکروب‌ها به آسانی کشته نمی‌شوند. برای مثال انگل کریپتوسپوریدیوم خودش را در پوشش نفوذناپذیر بیرونی بنام کیست احاطه می‌کند. مواد ضدعفونی‌کننده نمی‌توانند از این پوشش بگذرند و این انگل را بکشند. اگر آب حاوی این کیست بلعید شود، عفونت در میزبان جدید ایجاد می‌شود.

گوش شناگران
یک عفونت گوش خارجی است که به علت باقی ماندن آب در مجرای خارجی گوش ایجاد می‌شود.

علت این عارضه معمولاً باکتری‌های سودوموناس و استافیلوکوک طلایی هستند که به پوست نازک پوشاننده مجرای خارجی گوش حمله می‌کنند. گاهی هم عفونت‌های قارچی یا اگزما علت این عارضه است.

اغلب موارد این عارضه با درمان‌های موضعی مانند قطره‌های آنتی‌بیوتیکی، قطره‌های استروئیدی یا کورتونی برای کاهش التهاب و گاهی محلول‌های ضد قارچی بهبود پیدا می‌کنند.

خشک کردن کامل گوش‌ها بعد از شنا به پیشگیری از این عارضه کمک می‌کند. پس از شنا کردن سرتان را به این طرف و آن طرف تکان دهید تا آب باقیمانده در مجرای خارجی گوش خارج شود و بعد گوش‌هایتان را با یک حوله نرم خشک کنید. همچنین می‌توانید برای پیشگیری پس از خارج شدن از استخر چند قطره سرکه رقیق به درون گوش‌هایتان بریزید.

استفاده از گوش‌بند‌های ضد آب هنگام شنا کردن هم به پیشگیری کمک می‌کند.

تحریک پوست، چشم و ریه
کلر به‌کاررفته برای ضدعفونی کردن آب استخر می‌تواند به خصوص در استخر‌های سرپوشیده که تهویه مناسبی ندارند، چشم، پوست و سیستم تنفسی را تحریک کند.

پیشگیری از بیماری‌های عفونی در استخر
پیش و پس از شنا کردن در استخر دوش بگیرید: دوش گرفتن عرق، کرم ضد آفتاب و سایر آلاینده‌های روی پوست شما را که می‌توانند اثر ضدعفونی‌کننده کلر را کاهش دهند، برطرف می‌کند.

– مراقب باشید تا آب استخر را قورت ندهید.

– از ادرار و مدفوع کردن در استخر پرهیز کنید.

– کودکان را به طور منظم از استخر خارج کنید تا امکان رفتن به توالت داشته باشند.

– اگر مبتلا به اسهال هستید یا زخم باز دارید، از شنا کردن خودداری کنید.

همچنین لازم است برای جلوگیری از انتشار میکروب‌های عامل بیماری‌های عفونی همیشه حد مناسبی از کلر یا برم در آب استخر وجود داشته باشد.

به جز این کار باید در مواردی مثل ابتدای فصل شنا یا در هنگام شمار زیادی از افراد از استخر استفاده کرده‌اند یا پس از تعویض آب استخر به آن به آن به اصطلاح «شوک کلر» داده شود که در آن در مقادیر بالای کلر برای ضد عفونی کردن و از بین بردن میکروب‌های باقیمانده استفاده می‌شود.