سرنوشت طولانی ترین مسابقه بوکس جهان که ۱۱۰ راند ادامه داشت (+عکس)

در پایان قرن نوزدهم، مسابقه بوکس به یک سرگرمی بزرگ در آمریکا تبدیل شد. میلیون‌ها تماشاگر را از پیشینه‌های مختلف و همه اقشار به خود جذب کرد.

بوکسورها دیگر چهره های گمنام نبودند، بلکه مشاهیر ملی با شخصیت های جنجالی بودند. دعواهای آنها رویدادهای قابل پیش بینی بود و رسانه ها به طور گسترده آنها را پوشش می دادند.

جک برک و اندی بوون دو چهره مشهوری بودند که در این دوره به عنوان ستاره های بوکس ظاهر شدند. مسابقه تاریخی آنها که در ۶ آوریل ۱۸۹۳ در نیواورلئان، لوئیزیانا برگزار شد، به عنوان طولانی ترین مسابقه بوکس تاریخ جهان شناخته شد که ۱۱۰ راند شگفت انگیز در طول هفت ساعت و نوزده دقیقه به طول انجامید.

اندی بوون در سال ۱۸۶۷ در نیواورلئان متولد شد. او حرفه بوکس خود را در اوایل دهه بیست سالگی آغاز کرد و به سرعت به عنوان یک مبارز ماهر و قدرتمند شناخته شد.بوون به دلیل هیکل قوی و انعطاف پذیری در رینگ معروف بود. بوون همچنین به دلیل روحیه جنگندگی بی امان و توانایی مقاومت در برابر مبارزات طاقت فرسا مورد توجه بود.

جک برک در سال ۱۸۷۳ متولد شد و در اواخر قرن ۱۹ از موفقیت چشمگیری برخوردار بود. شهرت او به عنوان یک مبارز با کسب پیروزی های متعدد در رینگ افزایش یافت و به عنوان یک مدعی قدرتمند شناخته می شد.

برک به دلیل چابکی، سریع بودن و سبک مبارزه، معروف بود.

نبرد تاریخی بوکس
در ششم آوریل ۱۸۹۳ ، تقریباً ۸۵۰۰ تماشاگر برای تماشای مسابقه تاریخی بوکس گرد هم آمدند.

در ابتدا، بوون مبارزه را با حریف دیگری ترتیب داده بود، اما زمانی که آن حریف عقب نشینی کرد، جک برک وارد رینگ شد.

این مسابقه در ۱۱۰ راند به طول انجامید و بیش از هفت ساعت ادامه یافت. این درگیری به قدری طولانی شد که برخی از تماشاگران در صندلی های خود به خواب رفتند. در راند ۱۰۸، بدون پیروز رقابت، داور جان دافی تصمیم گرفت که اگر در دو راند بعدی برنده ای وجود نداشته باشد، مبارزه به عنوان “بدون برنده” اعلام شود.

دافی در نهایت مسابقه را “بدون برنده” اعلام کرد. جک برک تمام استخوان های هر دو دستش را شکسته بود که باعث شد شش هفته در بستر بماند.

پس از مبارزه تاریخی با اندی بوون، اطلاعات زیادی در مورد جان برک در دست نیست. تنها چیزی که به طور قطع مشخص است این است که برک با وجود صدمات شدید در دستانش، بلافاصله از مسابقه بوکس بازنشسته نشد. در عوض، او ادامه رقابت را انتخاب کرد.

به طور غم انگیزی، زندگی اندی بوون و حرفه بوکس در آخرین مبارزه اش به پایان ویرانگری رسید.

در ۲۲ آوریل ۱۸۹۴، تنها یک سال پس از مسابقه تاریخی خود با جک برک، اندی بوون با حریف قدرتمند دیگری به نام چارلز “جک” هریس روبرو شد.

این یک دعوای شدید بود که به بوون ضربه وارد کرد. پس از چندین راند درگیری شدید همراه با گرمای خفه کننده داخل سالن، مشخص شد که بوون ضعیف تر می شود.

در راند هجدهم، بدن بوون تسلیم شد و او از خستگی در رینگ سقوط کرد. او از رینگ خارج شد و به دلیل آسیب دیدگی و گرمازدگی تحت مداوا قرار گرفت.

اهمیت مسابقه تاریخی بوکس

میراث بوون در مقابل برک به عنوان یادآوری ریشه های این ورزش عمل می کند. زمانی بود که مبارزان فقط ورزشکار نبودند، بلکه جنگجویانی بودند که با خستگی و ناملایمات می جنگیدند.

مبارزه بین بوون و برک توجه عمومی را به خود جلب کرد و تمرکز را از مشکلات اقتصادی جامعه منحرف کرد. این به نمادی از استقامت و انعطاف پذیری تبدیل شد و حس امید و الهام را به عموم مردم ارائه کرد.

روزنامه ها و نشریات پوشش گسترده ای از این نبرد تاریخی ارائه کردند، در حالی که این مبارزه الهام بخش بحث ها و حتی اقتباس های تئاتری بود.

این مسابقه روی خود ورزش بوکس نیز تأثیر گذاشت و سابقه ای برای مبارزات طولانی دیگر ایجاد کرد.

داستان آنها به نمادی از عزم تزلزل ناپذیر، فراتر از زمان و الهام بخشیدن به نسل های جدید ورزشکاران و علاقه مندان تبدیل شده است.